Μερικές Κυριακάτικες βόλτες τις τελευταίες εβδομάδες αποκρυστάλλωσαν μια εικόνα, διαφορετική από ότι είχαμε συνηθίσει προηγούμενες δεκαετίες.
Η βόλτα στο χωριό παλαιότερα ήταν πέρασμα ανάμεσα σε μουσική από τα καφενεία, τζάκια που καπνίζουν σε συνδυασμό με την οσφρητική πανδαισία παραδοσιακών εδεσμάτων, ιδίως αρνίσιου και χοιρινού κρέατος.
Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Μια βόλτα στο χωριό την Κυριακή σημαίνει αυτόματα με σιγή εκκωφαντική, όχι μόνο εκείνη που εξασφαλίζει ησυχία: Σημαίνει μισάνοιχτα καφενεία, κυκλοφορία ΙΧ και δικύκλων ανά 10λεπτο, ακόμα λιγότερα τρακτέρ.
Κόσμο θα δει κανείς αν υπάρχει κανένα μνημόσυνο και εκεί μαυροφορεμένους. Πρόκειται για σκηνικό δηλαδή που δίνει ακόμα πιο έντονη πινελιά στο σκηνικό της σιωπής.
Οι εξαιρέσεις εστιάζονται στο Θέρμο, στην Τριχωνίδα κυρίως όπου υπάρχει επιχείρηση εστίασης-κόμβος, καθώς και στο Ξηρόμερο, Βάλτο και την Παραχελωϊτιδα. Οι εξαιρέσεις μπορούν να υπάρχουν και σε γεγονότα της προηγούμενης σαββατιάτικης νύχτας, όπως η γιορτή Καστάνου στο Κεράσοβο και η γιορτή ψαριού στο Αιτωλικό.
Όπως και να έχει, η Κυριακή στο χωριό βούλιαξε στην ύφεση της εποχής μας, χωρίς ορατή ανάκαμψη στο άμεσο μέλλον…
πηγή